Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

περί εθνικών επετείων ή στην επαιτεία λίγης περηφάνιας (συλλογή κειμένων)

 διαβάστε από το πολύφημο


ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΘΝΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ;

parelasi-mprosta-se-eksedra-akrodeksion-episimon

Μιας που μέρα στρατιωτικών παρελάσεων σήμερα ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι σημαίνει “εθνικό φρόνημα”, αφού και η κυβέρνηση έκανε το παν για να το εκγυμνάσει δεχόμενη ακόμα και χορηγία για τα καύσιμα των οχημάτων. Πως; Βγάζοντας τανκς και τζιπάκια στους δρόμους, προσπαθώντας να φουσκώσει την τσαλαπατημένη υπερηφάνεια ενός λαού που δεν έχει λόγους να είναι περήφανος. 
Το εθνικό φρόνημα δεν υφίσταται παρά μόνο σε μυαλά που δεν έχουν κάτι δικό τους για να νιώθουν υπερήφανοι. Το φρόνημα πλάθεται κυρίως μέσω της δημόσιας εκπαίδευσης όπου παρουσιάζεται η επίσημη εκδοχή του κράτους για τα ιστορικά γεγονότα. Μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά μέσα σε οικογένειες βαθιά συντηρητικές, που λόγω του χαμηλού μορφωτικού επιπέδου δεν διανοούνται καν την εναλλακτική επιλογή για τα μέλη τους.
Όποιος λαός δίνει τόσο μεγάλη βάση στο “εθνικόν”, παραιτείται από την δυνατότητα να είναι κοσμοπολίτης. Να είναι ανοιχτός στην κουλτούρα άλλων λαών και να θωρακιστεί με τα θετικά στοιχεία των άλλων. Η “εθνική υπερηφάνεια” βάζει στην άκρη τον πολιτισμό, για χάρη μιας αυτιστικού τύπου ηδονής με το να ακούμε πόσο καταπληκτικοί είμαστε. Ο Έλληνας ειδικά, έχοντας ροπή σε παραμύθια “εθνικών φρονημάτων” έχει βυθιστεί στην μιζέρια του επαρχιώτη της Ευρώπης, του πρωτίστως Βαλκάνιου ζητιάνου των ΕΣΠΑ και των πακέτων Ντελόρ παλιότερα. Σ’ αυτόν που απαρνήθηκε τον Διαφωτισμό, όχι επειδή δεν τον πέρασε, αλλά επειδή ερμήνευσε την πρόοδο ως σινιέ συνολάκι και Μύκονο.
Το φρόνημα ως όρος περιγράφει την ιδεολογία, αλλά και το ήθος. Συνήθως συνδέεται με καταστάσεις που υποδηλώνουν μια τάση για διάκριση προς ανώτερη θέση σε σχέση με τους υπόλοιπους. Το φρόνημα κρύβει την πεποίθηση πως είμαστε ανώτεροι από τους άλλους. Το φρόνημα δεν μπορεί να συνυπάρχει με την συνείδηση, καθώς η δεύτερη είναι μια πολύπλοκη νοητική διαδικασία που σχετίζεται με την κατανόηση του ατόμου για τον εαυτό του, για όσα σημαίνει το ίδιο, οι πράξεις του, ο κόσμος και η αλληλεπίδραση όλων αυτών.
Το εθνικό φρόνημα δεν είναι παρά η συγκολλητική ουσία που συσφίγγει τους δεσμούς μιας ομάδας. Πάντα η ένταξη σε μια ομάδα, όποια και να είναι τα κίνητρά της, εξιδανικεύει την ομάδα στα μάτια αυτών που την απαρτίζουν, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί προκαταλήψεις απέναντι σε άλλες ομάδες. Είναι εν ολίγοις η απαρχή του εθνικισμού, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Επομένως, η ανάγκη του ατόμου να ανήκει σε μια εθνική ομάδα, δεν είναι επειδή αγαπάει περισσότερο από κάποιον άλλον που έτυχε να γεννηθεί στην ίδια χώρα, τις παραδόσεις της ή τις αξίες της ή τα όσα έκανε στο παρελθόν. Περισσότερο έχει την ανάγκη να ανήκει κάπου και να ικανοποιήσει το εγωιστικό γονίδιο μέσα του. Να νιώσει δηλαδή καλά και να τονώσει την χαμηλή του αυτοεκτίμηση.
To εθνικό φρόνημα καταληκτικά, είναι ένας ακραίος τύπος ναρκισσισμού που βρίσκει εφαρμογή σε μεγάλη κλίμακα. Ένας αντεστραμμένος μηχανισμός άμυνας που καλύπτει την συνειδητοποίηση της αξίας ή της αναξιότητάς μας. Η ιδανική εικόνα του εαυτού συγκρούεται με αυτό που πραγματικά είμαστε.
Όσο πιο ανελεύθερος είναι ένας άνθρωπος ή ένας λαός, τόσο μεγαλύτερη η ανάγκη για καλλιέργεια εθνικού συναισθήματος. Ρωτήστε κάποιον από όσους δίνουν τόσο μεγάλη βάση στο “εθνικό φρόνημα” (όχι φακελώνοντας συμπολίτες τους όπως στην Χούντα) αν αγαπάνε περισσότερο την Ελλάδα ή την Δημοκρατία, την Ελλάδα ή την Ανθρωπιά, την Ελλάδα ή την Ελευθερία, την Ελλάδα ή την Ανεξαρτησία. Κι ακόμα περισσότερο, αν  μπορούν να βάλουν αυτές τις έννοιες δίπλα-δίπλα χωρίς διαζευκτικά.

πηγή: Strange Journal

Άμα ξανακούσω "είναι πιο επίκαιρο από ποτέ"...

 Άμα ξανακούσω την έκφραση "το μήνυμα της σημερινής επετείου είναι πιο επίκαιρο από ποτέ", θα δείρω άνθρωπο!

  • Έρχεται επέτειος της 28ης Οκτωβρίου και σου λέει ο άλλος από -οποιουδήποτε- άμβωνος: "το μήνυμα του όχι είναι πιο επίκαιρο σήμερα για να πούμε τα δικά μας όχι στο φασισμό και στους επίδοξους πάσης φύσεως κατακτητές"!
  • Έρχεται επέτειος 25ης Μαρτίου και λέει πάλι ο ίδιος "το μήνυμα της εθνικής ενότητας και της εθνεγερσίας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ σήμερα που καλούμαστε να δώσουμε εθνικές μάχες"
  • Έρχεται επέτειος 17ης Νοεμβρίου και ξαναλέει "το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είναι πιο επίκαιρο από ποτέ σήμερα όπως και το αίτημα για ψωμί, παιδεία και ελευθερία".
  • Έρχεται επέτειος του Γοργοποτάμου και ξαναματαλέει "το μήνυμα της ανατίναξης της γέφυρας κατόπιν εθνικής συνεννόησης και εκεχειρίας είναι πιο επικαιρο από ποτέ σήμερα, που πρέπει να συνθέσουμε τις δικές μας εκεχειρίες προς όφελος των ανώτερων εθνικών σκοπών. Αμήν!"
  • Έρχεται επέτειος της κατάκτησης του euro και σου λέει "το μήνυμα της κατάκτησης της κορυφής της Ευρώπης είναι πιο επίκαιρο από ποτέ σήμερα, που πρέπει να καταλάβουμε πως ενωμένοι κάνουμε θαύματα."
  • Έρχεται εέτειος του Γουέμπλεϊ και σου λέει "το μήνυμα της σημερινής επετείου είναι πιο επίκαιρο από ποτέ σήμερα, που ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να αλλάξει δυο πάσες"..
  • Έρχεται επέτειος του γάμου του και λέει στη γυναίκα του "το μήνυμα της σημερινής ημέρας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ για να πάψεις να μου ζαλίζεις τ' αρχίδια"!
(και πάει λέγοντας...)

Για κάθε επέτειο έχει ο καθένας την παραρδέλα του να πει.
Γιατί, ρε φίλε, είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ το μήνυμα της τάδε σπουδαίας πράξης;
Το μήνυμα της κάθε πράξης είναι πιο επίκαιρο από ποτέ τη στιγμή που πραγματοποιείται.
Εκείνη τη στιγμή έχει πραγματικά αξία το μήνυμα που στέλνουν οι άνθρωποι που παίζουν το κεφάλι τους κορώνα γράμματα σε εκείνους που κάνουν τις πάπιες την ίδια στιγμή.
Μετά Χριστόν προφήτες, μετά Πολυτεχνείον επαναστάτες και μετά Κατοχήν αντάρτες έγιναν πολλοί.
Το μήνυμα είναι εκείνη την ώρα από τους λίγους που βάζουν τα στήθια τους μπροστά στους πολλούς που βάζουν τον κώλο τους στην πολυθρόνα του ζεστού τους σαλονιού.

Αντί να αναρωτιόμαστε αν τα Αλβανάκια δικαιούνται ως αριστούχοι να σηκώνουν τη σημαία στη μαθητική παρέλαση, καλό είναι να αναρωτηθούμε γιατί στα σχολεία μας αριστεύουν τα Αλβανάκια και όχι τα Ελληνάκια, που είναι και η μητρική τους γλώσσα... 


Κι εμείς καλό είναι να αποσυνδεθούμε από τη συνεχή επίκληση του παρελθόντος.
Με την ίδια φρασεολογία, με τα ίδια συνθήματα, με τις ίδιες ιδέες, με τα ίδια τραγούδια, δεν δίνεις μάχες, αλλά μάλλον κάνεις... αφιερώματα!
Δε μας ανήκει το παρελθόν. Ανήκει σ' εκείνους που το ζήσαν ως παρόν.
Εμείς είμαστε απλοί μελετητές των επιτευγμάτων τους.
Το μόνο που μας ανήκει είναι το παρόν.
Κι αυτό δεν είναι και ιδιαίτερα τιμητικό για μας...

Δε λέω να σταματήσουμε να τιμούμε τις εθνικές γιορτές και τις άλλες επετείους (ακόμη και του γάμου), αλλά να μη νομίζουμε πως -επειδή κρατάμε ένα σημαιάκι ή κατεβαίνουμε στην παρέλαση ή στην εθιμοτυπική διαδήλωση (ναι, για του πολυτεχνείου λέω)- κάνουμε κάτι ή παίρνουμε κάτι απ'τη δόξα των αγωνιστών.
Αυτοί την πήραν τη δόξα όλη μόνοι τους και μαγκιά τους.

Το να αισθάνεσαι περήφανος ως αριστερός για το πολυτεχνείο είναι σα να ξανακρεμάς τις αφίσες του πατέρα σου στο εφηβικό σου δωμάτιο ή σα να προσπαθείς να βάλεις στο αυτί σου το σκουλαρίκι της προσωπικής επανάστασης του πατέρα σου.
Το να αισθάνεσαι περήφανος ως Έλλην για το '40 ή το '21 είναι σα να γαμάς με τα αρχίδια του παππού σου.
το παρακάτω μοιράσθηκε χθες κατά τη διάρκεια της παρέλασης στο Κιλκίς

Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ «ΣΕ ΟΛΑ ΝΑΙ»

  Και φέτος στον εορτασμό του «ΟΧΙ» θα ακούσουμε λόγια μεγάλα, λόγια συγκινητικά, λόγια σπουδαία για το νόημα και το μήνυμα αυτής της ημέρας. Θα μας πούνε για το μεγαλείο των Ελλήνων, και το απαράμιλλο θάρρος εκείνων των αντρών που πολέμησαν για την πατρίδα, και φυσικά για το αντιφασιστικό και αντιναζιστικό περιεχόμενο εκείνου του αγώνα. Εμείς δεν αμφισβητούμε τίποτα από τα παραπάνω, απλώς εντοπίζουμε μια μικρή αντίφαση σχετικά με το ποιοι είναι αυτοί που μας τα λένε αυτά, καθώς και ποια είναι τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούν για την αποδοχή της σημερινής βαρβαρότητας.
  Βασικότερο εργαλείο παραμένει η διαχείριση του φόβου και της απελπισίας που έχουν ενσταλάξει μέσα στις καρδιές των Ελλήνων. Η ιδεολογική τους βία και όχι μόνο, οδηγεί σταθερά στον εκφασισμό της κοινωνίας τον οποίο υποτίθεται ότι μάχονται. Μετά φυσικά ακολουθούν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί κατασκευής της συναίνεσης και της συνενοχής, αλλά επίσης και οι μηχανισμοί των εκβιασμών, των συναλλαγών και της διαπλοκής.
  Όλοι αυτοί που εγκωμιάζουν τον αγώνα εκείνων των ανθρώπων του 40΄ που έδωσαν την ζωή τους για κάποια ιδανικά, μας εγκαλούν σήμερα να φανούμε συνετοί και να μην φέρουμε καμία αντίσταση-αντίδραση στους νέους δυνάστες του τόπου, Έλληνες και ξένους, καθώς κάθε αγώνας είναι μάταιος! Εμπρός λοιπόν γενναίοι της Ελλάδος, ο καναπές είναι όλος δικός σας, είστε πολύ μικροί να κάνετε οτιδήποτε, η ιστορία γράφεται ερήμην σας πλέον, ο νέος μεσαίωνας είναι μπροστά σας.
                                                                                      SOS  ΚΙΛΚΙΣ

 

 


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου