Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Έκκληση ενός δασκάλου προς τους μαθητές του

Παλικάρι μου, γράφω αυτές τις αράδες γεμάτος απογοήτευση ως δάσκαλός σου, γεμάτος λύπη, γιατί τόσες εκατοντάδες ώρες στην ίδια αίθουσα μαζί σου δεν κατάφερα να σου εμφυσήσω τις πιο θεμελιώδεις εκείνες αρχές που νοηματοδοτούν την έννοια "Άνθρωπος" και τη διαφορά μας από τα συμπαθή ζώα.
Κοπέλα μου, χαράζω αυτές τις γραμμές γεμάτος ανησυχία για το μέλλον του τόπου μας, γεμάτος φόβο, γιατί βλέπω πως δεν έχει η γενιά σου κατανοήσει τη σημασία της ελευθερίας και το νόημα της ανελευθερίας και της δικτατορίας.
Παιδί μου, δεν έχω κανένα δικαίωμα να παρέμβω ή να αποπειραθώ να παρέμβω στις πολιτικές, τις θρησκευτικές ή τις κοινωνικές σου πεποιθήσεις. Θυμάσαι πολύ καλά και ότι ουδέποτε το έκανα. Ποτέ δεν προσπάθησα να σε πείσω να πιστέψεις σε αυτήν ή την άλλη ιδεολογία. Δεν το έκανα, γιατί έχω την πεποίθηση πως ως δάσκαλος έχω καθήκον να μορφώσω και τον συντηρητικό νέο και τον αναρχικό και τον αριστερό και τον χριστιανό και τον άθεο και τον μουσουλμάνο. Γιατί για μένα κάθε μαθητής είναι εξίσου σπουδαίος και δεν ξεχωρίζω κανέναν. Ίσως ξεχωρίζω εκείνον που με χρειάζεται περισσότερο γιατί είναι φτωχός, επειδή ζει χωρίς τον ένα γονιό του, γιατί είναι ίσως άρρωστος. Αυτήν τη διάκριση όμως φαντάζομαι πως όλοι θα μου την αναγνωρίσετε, γιατί από τη μικρή μου ηλικία είχα μια προτίμηση προς τους φτωχούς, τους αδικημένους, τους "ριγμένους" από τις καταστάσεις και την κοινωνική τους καταγωγή.
Φίλε μου, μπορεί να μην επιτρέπω στον εαυτό μου να σε επηρεάσει προς την α ή την β κατεύθυνση, αλλά θεωρώ χρέος μου να σε οδηγήσω προς τον δρόμο της δημοκρατικής συμπεριφοράς, προς την οδό της αξιοπρεπούς ζωής και προς το μονοπάτι της ανεκτικότητας προς το διαφορετικό. Να σου θυμίσω άραγε πως το Σύνταγμα αυτού του τόπου αναγνωρίζει σε όλους τους πολίτες του τόπου μας την ισότητα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων; Φαντάζομαι πως το θυμάσαι.

Γι' αυτό ακριβώς με υποχρεώνει η παρούσα συγκυρία να σου απευθύνω τον λόγο και να σου υπογραμμίσω ορισμένες αξίες που συνιστούν αλήθειες διαχρονικές πάνω στις οποίες χτίστηκε η διαδρομή του ανθρώπου από την οριζόντια στην όρθια στάση.
Αν υποστηρίζεις, παιδί μου, με την ψήφο σου αυτούς που χωρίζουν τους ανθρώπους σε κατηγορίες "άνθρωποι" "υπάνθρωποι" "ζώα" "γουρούνια", έχεις ακυρώσει την ανθρώπινή σου ιδιότητα.
Αν δέχεσαι να χαρακτηρίζεσαι σαν ρατσιστής και δεν χαστουκίζεις αυτόν που σε βρίζει έτσι, υπογράφεις τη συμφωνία με την αδικία σε βάρος των ανθρώπων. Και οφείλω να σου θυμίσω τον ιστορικό νόμο ότι, αν ανεχτείς την αδικία, θα έρθει η ώρα που θα την υποστείς.
Αν ανέχεσαι τις απόψεις αυτών που θεωρούν την ελευθερία σου κάτι δευτερότερο, θα γνωρίσεις πολύ γρήγορα την υποδούλωση και τη σκλαβιά.
Σκέψου να θέλεις να διαβάσεις ένα βιβλίο και να απαγορεύεται. 
Φαντάσου να θέλεις να επισκεφτείς τον αδελφό σου και να απαγορεύεται η κυκλοφορία μετά από κάποιαν ώρα. 
Συλλογίσου να θέλεις να πιστέψεις στον θεό της προτίμησής σου και να έχει απαγορευτεί η λατρεία του.
Υπόθεσε πως η πολιτική ιδεολογία που σε συγκινεί και σε εκφράζει έχει κηρυχθεί παράνομη.
Βάλε στον νου σου ότι ο καλύτερός σου φίλος έχει χαρακτηριστεί επικίνδυνος και έχει φυλακιστεί.
Αναλογίσου αν μπορείς όλες αυτές τις καταστάσεις να τις ανεχτείς, να τις υποφέρεις, να τις ζεις.
Θα μπορούσα να προσθέσω χιλιάδες ακόμη μελανά σημεία της ανελευθερίας. Δεν θα το κάνω.

Όλα αυτά τα επαίσχυντα, τα κατάπτυστα, τα ελεεινά σημεία συνιστούν την ιδεολογία της Χρυσής Αυγής, που ψήφισες. Ξέρω. Θα μου πεις πως δεν την ψήφισες για όλα αυτά, αλλά για τον φόβο, την ανασφάλεια, για την αηδία σου για την πολιτική κατάσταση που ζούμε. Όλα αυτά τα νιώθω κι εγώ, τα συμμερίζομαι κι εγώ. Ποτέ όμως δεν θα σκεφτόμουν, έστω για ένα δευτερόλεπτο, να παραχωρήσω την ελευθερία μου, να γίνω ζώο, για να τα αντιμετωπίσω. Η λύση είναι δύσκολη. Απαιτεί θυσίες, αγώνα προσωπικό, κοινή προσπάθεια και προσωπική βελτίωση, γιε μου. Και πάλι δεν είναι σίγουρη η θετική εξέλιξη. Σκέψου πόσο αδικημένοι είναι μερικοί από τους γονείς σας, ίσως και οι δικοί σου. Κι όμως αυτοί αγωνίζονται χωρίς να αρνούνται την ελευθερία τους, την αξιοπρέπειά τους, την τιμή τους.

Γι' αυτό, κορίτσι μου, σου απευθύνω αυτήν την έκκληση, την ικεσία, αν θέλεις:
Ψήφισε ό,τι άλλο θέλεις. Ψήφισε λευκό, άκυρο. Γράψε ίσως τις σκέψεις σου και την οργή σου σε ένα χαρτί και βάλε το στο φάκελο των εκλογών.
Όμως απόστρεψε το πρόσωπό σου από αυτούς που σε θέλουν δούλο, που σε περιφρονούν ως ελεύθερο άτομο και σε φαντάζονται στρατιώτη με χιτλερική περπατησιά να κυνηγάς τους υπόλοιπους συνανθρώπους σου.
Αν δεν πιστεύεις ότι είσαι ένα γεμάτο περίστροφο έτοιμο να πολεμήσει και να σκοτώσει, αλλά μια καρδιά που ελπίζει και ονειρεύεται ένα καλύτερο μέλλον,
μην ψηφίσεις τη Χρυσή Αυγή.
Η ψήφος σου αυτή θα με ακρωτηριάσει ως δάσκαλο, θα με σκοτώσει ως φίλο σου.
Αν σκέφτεσαι καθόλου τις ώρες που έχουμε ζήσει στην ίδια αίθουσα ως δάσκαλος και μαθητής, μην το κάνεις.
 
πηγή: Θερσίτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου